routeringskwaliteit TomTom Rider400 versus Garmin Zumo590
Zowel Garmin als TomTom bieden al geruime tijd de mogelijkheid in het toestel automatisch een mooie route te berekenen; via de optie ‘kronkelwegen’ c.q. ‘bochtige wegen’. Een uitstekende gedachte, want als motorrijder wil je helemaal niet zo snel mogelijk over drukke wegen van A naar B. Maar liever de kleine weggetjes; eenzaam slingerend door een prachtig landschap.
En bovendien: je wilt ook niet elke rit achter de computer voorbereiden. Wat is nu makkelijker dan gewoon een bestemming, of een aantal viapunten, ingeven en het toestel doet de rest. Onderweg even je neus achterna gaan? Geen probleem; het toestel past zich an jou aan in plaats van andersom.
Jaren geleden, toen ik nog voor WayPoint werkte, was ik de geestelijk vader van de OnRoute motorkaart. Die deed precies wat we hiervoor omschreven, maar je moet er wel een aparte kaart voor kopen en wat handelingen doen die niet al te logisch zijn. Veel makkelijker als het toestel het gewoon zelf zou kunnen allicht.
Tot dusverre was ik nooit zo enthousiast over het resultaat daarvan. Noch bij TomTom, noch bij Garmin. Met de komst van de Rider400 is er echter flink aan gesleuteld en is het wel aardig eens opnieuw de vergelijking te maken.
Let wel: een dergelijke vergelijking is per definitie arbitrair. De ene route zal beter uitpakken dan de ander. De één heeft voorkeur voor andere wegen dan de ander.
Ik heb daarom een vrij ‘neutraal’ uitgangspunt gekozen: gewoon een route van mijn huis in Twente naar Amsterdam. Dat moet een aardige indruk kunnen geven.
Ik heb vergeleken tussen een Rider400 en een Zumo590 (op dit punt gelijk aan Zumo390en BMW Navigator 5). Daarnaast heb ik ook gekeken naar wat Basecamp, Tyre en de Onroute motorkaart er van maken.
Het routebestand kun je HIER downloaden (zowel gpx als kml) en bekijken in basecamp, Tyre of Google Earth.
Over die routes heb ik op zes plekken, verdeeld over de route, een Noord-Zuid lijn getrokken en waar de lijn de route kruist vervolgens in Streetview bekeken wat ter plekke de aard van de weg is. Het resultaat zie je hieronder.
Zumo 590
Rider 400
De verschillen zijn zonneklaar: bij de Rider ga je vrijwel volledig over wegen zonder middenlijn (vaak de 60kmh wegen), de Zumo kiest voor de ontsluitingswegen (vaak N-wegen).
Landschappelijk zijn beide kolommen heel vergelijkbaar, en het is tijdens het maken van de foto rustig op de weg. Maar het moge duidelijk zijn dat de verkeersdruk met de Zumo een stuk hoger zal zijn. En ook al hebben we in Nederland weinig bochten: je zult ze met de kleine wegen van de Rider400 vaker tegenkomen.
De Rider kent bij het maken van een ‘spannende rit’ zelfs drie niveau’s qua kronkelwegen, en ook nog de mogelijkheid voorkeur voor hoogteverschil aan te geven. In dit geval heb ik echter gewoon Amsterdam als bestemming ingevoerd; en dan heb je die sub-keuze niet.
Heel fraai is ook het onderste voorbeeld, waarbij de Zumo590 (maar ook de OnRoute motorkaart) links van het water over de N-weg gaat, terwijl de Rider vanaf de overkant geniet van het weggetje dat je anders misschien nooit gevonden had. En daar gaat het om.
Opmerking:
Maak je op de Rider een ‘spannende route’ met maximale kronkelwegen dan, zo heb ik gemerkt, komt het nu en dan voor dat je ook halfverharde wegen ingestuurd wordt; en soms ook wegen die zijn afgesloten voor verkeer. Op die momenten zul je dus inderdaad even je gezond verstand moeten volgen; het toestel gaat vanzelf herberekenen en komt heel snel met een alternatieve ‘spannende route’.
Ik vermoed dat de oorzaak hiervan zit in onvolkomenheden op het laagste niveau van de Teleatlas-kaart. Ook de OnRoute motorkaart is daarop gebaseerd, en daarmee zien we eenzelfde effect.
Basecamp:
Ook het programma Basecamp kent de optie Kronkelwegen. Maar dat werkt echt voor geen meter: hij stuurt je vrolijk over de A1. Nutteloos.
Tyre:
De Pro versie van Tyre biedt de optie ‘toeristische route’ en die doet het best aardig. Toch vind ik dat ook daarin te veel voor N-wegen gekozen wordt. Bovendien is sprake van een flinke (onnodige) omweg. In dit concrete voorbeeld laat Tyre je bovendien helemaal door de polder rijden. En als er ergens geen bochten zijn…
OnRoute Motorkaart
De Onroute Motorkaart (optioneel; alleen voor Garmin) kiest vrijwel hetzelfde type wegen als de Rider400, en dat is helemaal prima. Nadeel van de motorkaart is dat hij je, afhankelijk van de navigatie-instelling, vaak té veel laat omrijden.
Wat de motorkaart wèl beter doet is het vermijden van de bebouwde kom. Dat zou, zowel bij Garmin als TomTom nog wel beter kunnen.
Let wel: de OnRoute motorkaart moet je apart kopen en kost, voor Midden Europa, 149 euro.
conclusie
Is de mogelijkheid om gewoon op het toestel een leuke route te berekenen belangrijk voor je dan is de Rider de beste keuze. Op de Garmin kan het ook wel, maar dan is aan te raden er een onroute motorkaart bij te kopen. Het is echter de vraag of slechts het beter vermijden van de bebouwde kom die meerprijs rechtvaardigt.
verbetersuggesties:
Wetend dat ook Garmin en TomTom hier nu en dan meelezen enkele verbetersuggesties:
Garmin:
- zorg dat ‘bochtige wegen’ een lagere roadclass kiest
- zorg dat de weerstand van bebouwde kom hoger wordt
- voeg wellicht een keuzemogelijkheid tot verschillende niveau’s toe
- zorg dat de functie kronkelwegen in basecamp functioneert, of haal ‘m gewoon weg.
TomTom:
- zorg dat de weerstand van bebouwde kom hoger wordt
- voeg de keuze voor verschillende niveau’s ook toe als je alleen een bestemming invoert
- zorg voor betere vermijding van onverhard
Automatisch op de hoogte blijven van de ontwikkelingen? Meld je linksboven aan voor de MrGPS Nieuwsbrief! Klik HIER voor meer berichten over TomTom
Stel je deze informatie op prijs en wil je de MrGPS activiteiten ondersteunen: overweeg dan je Rider400 bij MrGPS te bestellen.
(en ja: daar zul je in de loop der tijd ook andere voordelen van ervaren; al dan niet door korting op een mogelijke MrGPS TomTom cursus DVD)
