TomTom Rider 400 – second impression – testride Andalusië

[update]:

Inmiddels is er naast de 40 en 400 ook de Rider 410. Bovendien zijn er nieuwe mogelijkheden routes te plannen.

Klik HIER voor de uitgebreide video-review.

Bestellen kan HIER.

---

Inleiding

Dat was een heel avontuur: samen met motorjournalisten uit de hele wereld (tot aan Australië aan toe) mocht ik een dagje in het Spaanse Andalusië rondrijden om zo kennis te maken met de nieuwe TomTom Rider 400.

En da’s niet alleen een machtig prachtige omgeving, bovendien breekt de zomer daar wat eerder aan dan in ons kikkerlandje. Dus ik verheugde me er al weken op daar van de lentezon te genieten terwijl jullie in Nederland zaten te koukleumen 😉

Maar tsja.. hoe goed TomTom de pressrelease ook had georganiseerd (waarvoor dank!): sommige dingen heb je niet in de hand. In Nederland terrasweer, 17 graden en een lekker zonnetje. In Zuid Spanje 8 graden en stromende regen… (het verslag hieronder is gelardeerd met zonniger beelden van enkele dagen eerder)

De afleesbaarheid in zonlicht heb ik dan ook amper kunnen testen, wèl kan ik met zekerheid zeggen dat het toestel prima waterdicht is en zelfs met winterhandschoenen in de stromende regen nog steeds goed te bedienen!

Hieronder een (uitgebreid) verslag van m’n bevindingen, met dien verstande dat ik zeker nog niet alles heb kunnen testen wat ik wilde testen. Vooral zaken als herberekengedrag en routeimport moet ik nog nader onderzoeken. Dat zal ik ergens komende weken gaan doen en vertalen in een ‘third impression’. Wil je automatisch bericht krijgen als die er is: meld je dan linksboven even aan voor de MrGPS emailnieuwsbrief.

 

Algemeen:

De rider400 is echt een compleet nieuw ontwerp. Zowel qua software als hardware. Bij de vorige ‘nieuwe riders’ was, oneerbiedig gezegd, eigenlijk sprake van “oude wijn in nieuwe zakken”. Met weliswaar enkele veranderingen, maar in basis nog steeds hetzelfde apparaat als waarmee TomTom ooit z’n intrede deed op de motormarkt. Zoniet bij de Rider400: die is from scratch opnieuw ontwikkeld. Andere kast, andere schermtechniek, maar ook een compleet nieuwe ‘navcore’ waardoor het toestel weer in de pas loopt met de nieuwste TomTom techniek zoals we die ook in de autonavigatiesystemen zien.

Opmerkelijk was ook dat TomTom tijdens de presentatie liet doorschemeren dat dit nieuwe platform hen mogelijkheid biedt voor door-ontwikkeling met nieuwe features, ook zonder dat de gebruiker daartoe een nieuw toestel moet kopen. Wat die nieuwe features dan zullen zijn bleef in het midden, maar kennelijk zijn er gaandeweg firmware upgrades te verwachten. En dat zag ik tot dusverre bij de Rider familie niet (ook al was daar in mijn ogen wèl aanleiding toe 😉 ).

Los daarvan kan ik, onder voorbehoud van enkele vraagtekens, stellen dat ik in algemene zin beslist enthousiast ben over de rider400. Het is een zeer forse verbetering ten opzichte van z’n voorgangers.

Vormgeving

Tsja… daar hoef ik eigenlijk niet zo veel over te zeggen: dat zie je meteen. Het is een erg fraai toestel. Slank en elegant vormgegeven. En eindelijk zonder die nutteloze zonneklep!

 

Het voelt ook degelijk aan en de afwerking is op hoog niveau. Ik moet mezelf ook corrigeren, want eerder zei ik dat de op metaal lijkende strips van plastic zijn. Dat is niet juist: het is wel degelijk van metaal!

Scherm

Het scherm heeft hetzelfde formaat als in de rider5 (4,3 inch) maar is qua techniek heel anders. Contrast en resolutie zijn hoger en ook het backlight is veel feller. Bovendien kun je kiezen tussen verschillende kleurenschema’s. Dat alles zou de afleesbaarheid in zonlicht moeten verbeteren.

afleesbaarheid

Tijdens mijn rit was het scherm continu uitstekend afleesbaar. Maar, als gezegd: ik heb niet meer dan enkele seconden te maken gehad met direct zonlicht. Dus echt zomerse lichtomstandigheden nog niet kunnen testen.

Zijsprong naar de concurrent: ik zelf ben erg enthousiast over het scherm van de zumo590 (zie video). Vooral bij direct inschijnend zonlicht is dat scherm subliem afleesbaar. Toch zijn de meningen daarover verdeeld; en dat komt doordat de 590 bij meer ‘gemiddelde’ omstandigheden juist wat flets is.

Mijn indruk is dat de rider400 een andere keuze maakt en zich meer richt op de ‘gemiddelde omstandigheden’. Betekent dat het daarbij op dat laatste punt beter zal presteren, maar bij direct zonlicht minder. Bovendien vermoed ik dat de 400 wat last gaat hebben van spiegeling; vooral als je met een reflector-hesje rijdt. Door de hoek van het toestel wat aan te passen zal dat minder zijn. Door het sterkere backlight en hoger contrast zal de afleesbaarheid sowieso beter zijn dan van de ‘oude rider’.

Als gezegd: ik zal dit binnenkort nog nader gaan testen en proberen e.e.a. in video te laten zien.

Touchscreen

Er zijn twee soorten touchscreen: resistief en capacitief. Resistief betekent drukgevoelig; capacitief werkt op geleiding. Tot dusverre zijn alle motortoestellen resistief. Dat heeft alles te maken met bediening met handschoenen. Probeer met je motorhandschoen je smartphone maar eens te bedienen, dat wil vrijwel niet.

En dat is wel jammer, want een capacitief scherm werkt veel prettiger. Niet alleen omdat het sneller reageert; ook omdat je bijvoorbeeld kunt in/uitzoomen door je vinger van elkaar af te bewegen.

Bij de outdoortoestellen van Garmin heeft bijvoorbeeld de Oregon600 en de Monterra een capacitief scherm en dat vind ik erg fijn werken. Maar inderdaad… met handschoenen een probleem.

Vandaar ook dat ik wat op mijn hoofd krabde toen ik tijdens de motorbeurs zag dat de rider 400 een capacitief scherm heeft. “op de bediening met handschoenen hebben we heel hard gesleuteld en dat werkt nu prima”, werd me verteld. Ja ja.. ben benieuwd.. Een stevige motorhandschoen is wat anders dan waarmee je op de fiets zit….

De weersomstandigheden in Spanje waren ideaal om dit te testen: winterhandschoenen in de stromende regen dus. En, in goed Nederlands: I was very impressed! Zeker: er was best een moment dat ik even een tweede keer moest drukken. Maar in algemene zin was de respons van het scherm zeeeerr goed, ver boven verwachting. Dit scherm mag wat mij betreft echt wel het label ‘innovatief’ hebben. Erg goed gedaan.

Dat laatste geldt wat minder voor de grootte van de knoppen op het scherm. Die zijn erg klein. TomTom gaf daarbij aan dat er daardoor ook meer ruimte voor de kaart overblijft en dat het ‘aanraakvlak’ groter is dan de zichtbare knop. Dat moge zo zijn, maar dan staan ze nog steeds erg dicht bij elkaar.

Bij de eerste rit had ik wat ruzie met het zoomgedrag (zie verderop), wilde ik op de inzoom-knop links drukken maar drukte ik alsmaar op het knopje erboven. Ik heb toch het gevoel dat ze hier iets te makkelijk de auto-layout hanteren en dat hier ruimte voor verbetering ligt.

Maar al met al: het scherm is absoluut ok.

Geldt overigens ook voor de snelheid van het toestel: even inzoomen en de kaart verschuiven ging lekker snel.

Houder

Zoals eerder bericht: de houder is draaibaar en je kunt het toestel instellen op portrait-weergave (waarbij het toestel dus rechtop staat).

Dat is wel een interessant gegeven. Immers: meestal heb je je toestel zo ingesteld dat de kaart meedraait met je rijrichting. Betekent dat de route van beneden naar boven loopt. Met een liggend scherm zie je dus minder van de route dan met een staand scherm.

Bij een outdoor-toestel zie je altijd een staand scherm, bij auto (en motor) navigatie echter liggend. Dat heeft alles te maken met de schuine voorruit van de auto. Met een rechtopstaand scherm zou immers de arm voor de bevestiging aan de ruit langer moeten zijn en daardoor de zuignap ook groter. Op de motor speelt dat weliswaar geen rol, maar bottom-line komen de motornavigatietoestellen voort uit de autonavigatie. Zodoende.

Bij de Garmin Montana en Zumo590 heb je ook al de mogelijkheid het scherm te kantelen. Als je werkt met RAM mount kun je de steun eenvoudig draaien en heb je dus hetzelfde effect. In die zin is wat TomTom hier doet niet nieuw.

Wat wèl nieuw is is dat je het toestel kunt draaien in de steun. Doordat tevens gewerkt wordt met RAM-mount lijkt dat laatste overbodig. Immers: da’s alleen van belang als je het toestel tijdens het rijden wilt draaien, en waarom zou je dat willen?

Maaarr… ik moet zeggen: nu ik er even mee gereden heb: ik vind het toch wel heel aardig. De filosofie van TomTom is dat je in de bebouwde kom liever ‘landscape’ gebruikt, dan zie je de zijwegen en datavelden beter; en buiten de bebouwde kom ga je naar portrait om de bochten beter te kunnen zien…

Hoe het ook zij: het draaien van de steun functioneert uitstekend. Ik merkte wel dat de ene steun wat zwaarder draaide dan de ander, maar in alle gevallen was het prima. Het toestel zit gewoon stevig en het feit dat de steun draaibaar is veroorzaakt geen enkele trilling o.i.d. Hooguit is de houder hierdoor onnodig dik, maar daar merk je tijdens het rijden natuurlijk niets van…

Het toestel ‘voelt’ vanzelf als je het scherm draait en past de kaart oriëntatie daar op aan. Dat duurt enkele seconden en dat kún je als irritant ervaren. Uit ervaring weet ik echter dat dat juist heel slim is: de Garmin Montana kent die vertraging niet en zal in bochten regelmatig spontaan (en ten onrechte) draaien; da’s pas echt irritant.

Plaatsing van het toestel gaat heel makkelijk. Hooguit moet je, zeker in portrait stand’, even goed kijken wat de boven en onderkant van het apparaat is, maar da’s een kwestie van wennen.

De afsluitbare steun uit het premium pakket verdient een eervolle vermelding: dat is heel fraai gedaan. Wat dan echter weer onzettend jammer is is dat die steun geen nut heeft in combinatie met RAM mount; je schroeft dan immers heel eenvoudig de hele mount los. Om dat op te lossen zit er in het premiumpack dus ook de afsluitbare RAM-knop. En dat is één van de meest lompe en lelijke motor-aacessoires die ik ken. Over smaak valt niet te twisten, maar ik persoonlijk vind die combi gewoon erg lelijk. Is overigens eenvoudig oplosbaar door een niet-losbaar schroefje op de RAM mount te zetten ipv die dikke knobbel. Maar daar had TT wel iets handigs voor mogen meeleveren vind ik. Soit.. ik moet toch iets hebben om over te zeuren…

In het kader van zeuren: als hierboven al gezegd: ik had aanvankelijk wat moeite met dat zoomgedrag. Ook al had ik het toestel in portrait: ik kon volstrekt niet zien hoe de bochten liepen en had tijdens het rijden de behoefte handmatig in te zoomen. Standaard staat het toestel op 3D en zal hij in/uitzoomen op basis van de afstand tot de volgende afslag. En als die 15 km verderop is zoomt het toestel zo ver uit dat je de bochten niet meer ziet. Da’s irritant.

Tijdens een stop ben ik gaan kijken naar de instellingen en ontdekte ik dat er ook een zoominstelling is op basis van het wegniveau waar je op rijdt. Hey! Dat is nieuw. En werkt qua zoomniveau prima. Maarrr.. je zag de bocht dan wel aankomen, maar zwaar vervormd. Ik bedoel: het is prettig om te zien dat er zo meteen een haakse bocht komt waarvoor je misschien even in de ankers moet. Als dat dan op het scherm een flauwe bocht lijkt sta je op het verkeerde been. En natuurlijk heb je je ogen niet in je zak, maar het is niet de werking die ik zocht.

Oorzaak was de 3D weergave die de kaart wat oprekt. Overschakelen naar 2D lost het probleem op en geeft een betrouwbare weergave. Wat mij betreft zou de software er voor moeten zorgen dat bij instelling op portrait ook automatisch de zoom en 2D instelling wordt aangepast. Je zet het scherm immers niet voor niets in portrait.. Dan gaat het je om die bochten. Ik zal binnenkort in video het verschil laten zien.

Bluetooth

Net als de voorgaande rijders heeft ook de Rider400 geen mogelijkheid tot bedrade headset. Om navigatieaanwijzingen in de helm te kunnen krijgen moet je dus met bluetooth werken. We reden in Spanje met de nieuwe Schubert M1 (heerlijke helm trouwens) met ook een nieuw SRC systeem (Scala). E.e.a. was door TomTom vlak voor vertrek gepaired en getest (er kwam ook geluid uit) maar toch had ik tijdens de eerste rit geen aanwijzingen. Bleek dat het geheel weliswaar wel gepaired was maar niet (meer) connected. Hetzelfde gebeurde na de lunch. Lijkt erop dat, als de rider even in standby stand is geweest, de verbinding niet automatisch opnieuw opgezet wordt en je handmatig moet verbinden. Dat is niet zoals het hoort. Ook merkte ik dat het eerste deel van de navigatieaanwijzing op lager volume was dan het tweede deel.

Desgevraagd werd me verteld dat zowel de Rider als de SRC nog met beta-software werkten en dat dat vermoedelijk de oorzaak was. We’ll see.

Software

Zoals eerder geschreven: de rider 400 kent nieuwe opties voor kronkelroutes. In mijn first impression gaf ik al aan dat ik daar erg van onder de indruk was; op basis van een ‘standaard-testje’ dat ik deed in Nederland en waarbij wegen gevonden werden die normaal alleen gekozen worden bij ‘lokale bekendheid’. Een grote verbetering, veel beter dan in de Rider5, maar ook veel beter dan de zumo390/590.

Daarnaast kent het toestel het ‘digital elevation model’ (ergo: de hoogteinfo) en kan die gegevens bovendien ook gebruiken binnen de routevoorkeur. Waarmee je dan dus een route kunt berekenen met voorkeur voor meer hoogteverschil.

Met beide zaken heb ik in Spanje niet echt kunnen testen. Immers: van A naar B zijn daar weinig verschillende route-opties; bovendien: alle wegen hebben (alleen maar) bochten en qua hoogteverschil dito. Ik ga daar komende tijd dus nog nader mee stoeien, maar heb er wel vertrouwen in dat die opties leuke resultaten zullen leveren. En dat is vooral interessant voor als je helemaal niet achter de computer je routes wilt maken, maar gewoon in het toestel zelf.

Ook in de vergelijking met Garmin is dat belangrijk, want bij Garmin heb je, om dit routeringsniveau te bereiken, eigenlijk de OnRoute motorkaart nodig – wat dus ook van invloed is op het kostenplaatje.

Andere, zeer belangrijke, softwarematige vernieuwing is dat je nu eindelijk ook je viapunten op de kaart kunt aangeven. Vroeger kon dat niet (c.q. niet handig) en dat was voor mij één van de redenen voor voorkeur voor de garmin. Nu kan de rider dat dus ook, en daarbij bovendien de mogelijkheid om achter elkaar meerdere punten in te voeren.

Daarbij wel van belang dat meteen in de goede volgorde te doen. Je kùnt weliswaar achteraf die volgorde wel wijzigen maar dat werkt dan weer wat onhandig. Ik had op de motorbeurs al even met deze optie zitten spelen maar vond het toen nog wat traag en ‘buggy’. Dat gevoel had ik nu niet; blijkbaar is in de korte tussenliggende tijd de firmware nog fors aangepast.

Routeimport

Ook qua routeimport belangrijke verandering. Het toestel kan nog steeds overweg met het ‘ouderwetse’ ITN format, maar het standaard GPX-format staat nu duidelijk meer op de voorgrond.

Ik heb hier maar héél even mee kunnen testen en via een gpx op micro-SD eenzelfde route zowel als set van viapunten als als track ingevoerd. Bij de set van viapunten is, zoals te verwachten was, de resulterende route afhankelijk van de routeringsinstellingen van het toestel en kunnen er dus verschillen optreden. De aloude beperking van tomtom, ook bij itn, die dus vereist dat routepunten slim geplaatst worden. Nog steeds doet garmin dat slimmer, maar kan dat ook doen vanwege de eigen routeplanningssoftware Basecamp.

Echter: mensen die mij volgen weten dat ik groot pleitbezorger ben van de Track als basis voor route-uitwisseling. Ook de Rider 5 kon al overweg met track-import. Leek aanvankelijk veelbelovend, maar viel toch tegen. De track werd vertaald naar ITN en daarbij werden veelvuldig viapunten in zijwegen geplaatst. Feitelijk volstrekt onbruikbaar. Ik vond, en vind nog steeds, dat TT de firmware van de Rider5 daarop had moeten aanpassen; daarvoor was slechts een geringe aanpassing in het algoritme voldoende geweest.

Alle reden om met extra grote belangstelling te kijken naar hoe de rider400 hiermee om gaat. Eerste indruk is dat dat technisch heel anders gaat en de output ook veel beter is. Ik heb maar één testje kunnen doen maar het resultaat daarvan zag er veelbelovend uit.

Ik ga daar nog verder mee testen en hoop dat het nu wel allemaal in orde is. Zo ja, dan is daarmee de, in mijn ogen, grootste handicap van de TomTom Rider opgelost. Vooralsnog werken er vrij weinig mensen met de track als route-uitwisselingsbasis. Maar als dit bij zowel Garmin als TomTom goed werkt zal dat snel gaan veranderen en kunnen we eindelijk probleemloos routes uitwisselen zonder dat er onderlinge verschillen ontstaan.

ECHTER:

Ik kwam bij die eerste snelle test ook een probleem tegen. Bij het activeren van een dergelijk route werd een route naar het startpunt berekend. An sich prima. Maar het moet natuurlijk ook mogelijk zijn de route halverwege op te pikken. En dat leek niet het geval te zijn.

En als dat niet kan hebben we hier te maken met een majeure beperking. Immers: zou je halverwege bijvoorbeeld het toestel laten zoeken naar een tankstation en daarna de route opnieuw willen activeren… dan moet je weer beginnen bij het begin. En als je dan halverwege opnieuw moet gaan tanken dan kon dat wel eens een héle lange rit gaan worden ;).

Als gezegd: ik moet dit nog nader onderzoeken, maar heb het wel al teruggekoppeld aan TomTom. In de loop van komende weken zal eea duidelijk moeten worden.

Hetzelfde geldt voor het herberekengedrag bij de verschillende routevormen.. (want itt Garmin is herberekenen nog steeds niet uitschakelbaar). En dan gaat het bijvoorbeeld om naar welk punt wordt herberekend als je een track-based route rijdt. Maar ook wat er gebeurt als je een route rijdt met bijv. maximaal kronkelwegen en hoogteverschillen: blijft die instelling van kracht na afwijken of gaan we dan weer de snelweg op?

En die vraag is niet zo vreemd, want je ziet aan de indeling van het toestel dat die speciale motor-opties als het ware ‘naast’ de autonavigatie-opties zijn geplaatst en niet helemaal zijn geïntegreerd. Kies je bijvoorbeeld voor de ‘spannende route’ dan kun je je bestemming alleen op de kaart aanduiden en niet bijvoorbeeld een adres of POI opzoeken. Om een route terug naar het hotel te berekenen moest ik bijvoorbeeld eerst het hotel opzoeken en daar een favoriet van maken zodat die op de kaart werd aangeduid. Pas daarna kon ik makkelijk de exacte locatie van het hotel als bestemming van de ‘spannende route’ aanduiden… Dat is wel een oplossing maar eigenlijk net iets te houtje touwtje..

Verkeersinfo en flitspalen

Het feit dat de nieuwe Rider gebruik maakt van de nieuwste Navcore (de basis-software) biedt echter ook voordelen: zo krijg je bij de Rider standaard lifetime verkeers- en flitspaal-info. Ook van mobiele flitsers (dat laatste overigens niet bij de Rider 40). Daartoe moet je toestel dan wel gekoppeld zijn aan je smartphone. In het buitenland zul je je data-roaming aan moeten hebben staan; de hoeveelheid data is echter beperkt. Voor een vakantie van een week in de orde grootte van dubbeltjes.

De informatie over mobiele controles komt van de tomtom-gebruikers. Met de nieuwe auto-TomTom’s kan men onderweg op het scherm aangeven dat ergens een controle plaatsvindt. TomTom zet die gegevens niet één op één door, maar kijkt ook of er meerdere meldingen zijn c.q. of het een plek betreft waar vaker mobiele controles plaatsvinden. Meldingen worden bovendien binnen 24 uur weer verwijderd; dus als het goed is is ‘vals alarm’ een uitzondering.

Op de rider400 kun je overigens zelf geen flitspalen doorgeven: het leek tomtom niet verstandig de motorrijder die handeling tijdens het rijden te laten doen. Daar is wel wat voor te zeggen maar tsja.. dat geldt voor de automobilist ook; het toestel weet niet of de bestuurder of de passagier de melding doet. Soit.

Prijs en beschikbaarheid

Er komen drie varianten, beetje verwarrend qua benaming:

• De rider 40: zelfde als de 400, maar dan met beperkte kaartdekking (West danwel centraal Europa) en 8 GB geheugen ipv 16GB. De 40 kent wel de lifetime traffic maar niet de speed cameras. Adviesprijs is € 349,-
• De rider 400: heel europa op 16 GB geheugen; zowel traffic als speed camera’s – adviesprijs € 399,-
• De Rider 400 Premium Pack – met als extra’s de afsluitbare mount, een auto-steun en een opbergtasje – adviesprijs € 499,-

Alle modellen kennen lifetime kaartupdate en worden geleverd inclusief Tyre Pro licentie

De toestellen zouden vanaf half april in de winkel moeten liggen.

Concluderend

De rider400 is sowieso een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de voorgaande types. Het toestel is mooier, sneller, beter bedienbaar, beter afleesbaar en kent verschillende ijzersterke nieuwe routeopties. (en dan vergeet ik nog even zaken als lifetime traffic en flitspalen via de smartphone).

Zaken als afleesbaarheid in zonlicht maar vooral het softwarematig gedrag bij routeimport en herberekening onderweg moet ik nog nader onderzoeken. Het is wat dat betreft dus nog te vroeg voor echte conclusies.

Ik hoop binnen 1 a 2 weken een rider400 op m’n bureau te hebben en zal daar dan uitgebreid mee verder gaan stoeien…

(en inmiddels is dat gebeurd:)

• Klik HIER voor de ‘third impression’: review
• Klik HIER om de TomTom Rider400/410 te bestellen (gratis verzending, ook naar België)
• Klik HIER voor de meeste recente uitgebreide video-review

 

TIP:

Ondanks het beroerde weer toen ik er was: Andalusië is werkelijk een sublieme omgeving voor de meest prachtige ritten. Aan de kust is het even druk verkeer, maar slechts een paar kilometer landinwaarts en je krijgt vanzelf een smile van oor tot oor. Alleen maar bochten en, vermoedelijk met dank aan Europese subsidies, alleen maar kilometers glad asfalt en de meest prachtige uitzichten. Ook qua weg en bochtentype bovendien voor elk wat wils.

Bij Ryanair boek je voor weinig geld een ticket naar Malaga. Voor de motoren maakte TomTom gebruik van de diensten van Hispania Tours, die hun zaken prima voor elkaar hadden met een ruime selectie aan als-nieuwe BMW’s. Ik kan het van harte aanbevelen en ga zelf zeker nog een keer terug (maar dan met beter weer ;))